Arachnofobia co to jest?

Strach przed pająkami przeradza się w fobie, gdy pochłania nasze myśli, przeszkadza w życiu codziennym i niemal całkowicie uniemożliwia branie udziału w wielu sytuacjach społecznych. Symptomy charakterystyczne dla tego rodzaju fobii to nadmierna potliwość, drżenie rąk, ucisk w klatce piersiowej i podwyższone tętno. Dzięki wprowadzeniu odpowiednich metod relaksacyjnych i technik oddychania, które pomagają się uspokoić, objawy fobii mogą zostać zniwelowane.

Czym jest arachnofobia?

Arachnofobia to silny lęk przed pająkami.

Wiele leków wydaje się uzasadnione. Instynktownie unikamy bowiem rzeczy, które sprawiają, że czujmy się nieswojo lub czujemy się zagrożeni. Różnica pomiędzy lękiem i fobią polega na tym, że objawy występujące przy fobii są znacznie silniejsze i objawiają się niemal irracjonalnym poczuciem strachu wobec faktora powodującego lęk. Również poziom stresu i lęku, który towarzyszy fobii jest niewspółmierny do zagrożenia lub sytuacji, które powodują te odczucia.

Fobie stają się problemem, gdy towarzyszący im strach staje się paraliżujący i ograniczający. Mogą one prowadzić do ograniczenia efektywności, być powodem obniżenia relacji między ludzkich oraz w znacznym stopniu redukować poczucie własnej wartości. W przypadku arachnofobii objawy, które mogą wystąpić to celowe unikanie aktywności na świeżym powietrzu (spacery, pikniki, jazda rowerem), imprezy okolicznościowe (np. zabawy kostiumowe), unikanie spotkań z rodziną i przyjaciółmi.

Jakie sytuacje mogą wywołać objawy arachnofobii?

• obecność pająków (fizyczna lub na zdjęciu)
• obecność pajęczyn (fizyczna lub na zdjęciu)
• nawracające myśli o pająkach i pajęczynie
• rozmowy o tematyce związanej z pająkami.

Jakie uczucia towarzyszą arachnofobii?

Przede wszystkim silne uczucie lęku podczas kontaktu z pająkami lub pajęczyną, które zwiększa się i staje się obezwładniające z każdą chwilą, gdy w pobliżu znajduje się więcej czynników stresogennych. Narastający poziom lęku i stresu skutkuje zaburzeniami koncentracji i funkcjonowania, sprawiając, że osobę cierpiącą na ten rodzaj fobii ogarniają paranoiczne myśli o pająkach i ich obecności.

Czy arachnofobia jest powszechna?

Arachnofobia występuje u od 3 do 15% populacji. Częściej jej objawy można zaobserwować wśród kobiet, jednak na jej wystąpienie narażony jest każdy niezależnie od płci, czy wieku. Fobia może rozwinąć się w dowolnym momencie, jednak najczęściej wiąże się z okresem dziecięcym lub okresem dojrzewania.

Jakie symptomy towarzyszą fobii przed pająkami?

• intensywna potliwość
• ucisk w klatce piersiowej
• podwyższone tętno
• utrudnione oddychanie
• dreszcze
• zaczerwienienie na twarzy
• duszności
• mdłości
• suchość w ustach
• płacz lub w cięższych przypadkach histeria
• utrata przytomności (rzadko, w szczególności u małych dzieci).

Co wywołuje arachnofobię?

Podłoża występowania tego rodzaju fobii nie są do końca znane. Uważa się, że głównymi czynnikami mogącymi wywołać strach przed pająkami są przebyte traumy z ich udziałem, kontakt dziecka z osobą, która przejawiała objawy arachnofobii, a także nawracająca fobia wśród członków rodziny. Naukowcy uważają, że wystąpienie strachu powodują nadmiernie wydzielane neurochemikalia, które stymulują obszar mózgu zwany ciałem migdałowatym. Uważa się także, że mutacja genetyczna może zwiększać ryzyko wystąpienia arachnofobii

Jak leczyć objawy arachnofobii?

Arachnofobia, tak jak wiele innych rodzajów fobii, leczona jest przez dobranie odpowiedniej terapii psychologicznej. Głównie wykorzystywane są dwa sposoby terapeutyczne tj. terapia poznawczo-behawioralna (CBT) oraz terapia ekspozycyjna. Terapia poznawczo-behawioralna polega na zmienieniu postępowania, myślenia i zachowania w sytuacji stresowej, natomiast terapia ekspozycyjna polega na powolnym procesem przełamywania lęku w obliczu stresora (pająków).