Czy ptaszniki są groźne?

Ptaszniki należą do największych pająków na świecie, jednak nie stanowią poważnego zagrożenia dla człowieka. Ich jad jest stosunkowo łagodny — porównywalny do jadu osy. W rzeczywistości większe szkody mogą wyrządzić ich pokaźne zęby jadowe niż sam jad.

Ptaszniki nie dysponują jednak tylko jadem. W sytuacji zagrożenia zaczynają wydawać charakterystyczny, „brzęczący” dźwięk, który ma odstraszyć drapieżniki. Jeśli usłyszysz ten dźwięk i odpowiednio szybko się wycofasz, istnieje bardzo małe ryzyko ukąszenia, ponieważ pająk kąsa tylko w ostateczności.

Inną formą obrony ptaszników są kłujące włoski, które działają podobnie do gazu pieprzowego. Umieszczone na odnóżach mogą zostać wystrzelone w kierunku przeciwnika, powodując podrażnienia skóry, oczu, a nawet dróg oddechowych. W skrajnych przypadkach włoski mogą wywołać reakcje alergiczne, co czyni je znacznie bardziej niebezpiecznymi niż jad ptasznika.

Ptaszniki nie odgrywają dużej roli w życiu człowieka i kontakt z nimi jest rzadki. W wielu kulturach, zwłaszcza w Ameryce Południowej, traktuje się je jako przysmak — podawane są po przypieczeniu, a ich smak porównuje się do homara lub krewetek. Dodatkowo ptaszniki są popularne jako egzotyczne zwierzęta domowe. Warto jednak pamiętać, że niektóre osobniki mogą żyć nawet do 25 lat, więc opieka nad nimi wymaga świadomego i odpowiedzialnego podejścia.

Wszystkie pająki, od najmniejszych po olbrzymie ptaszniki, należą do stawonogów. W odróżnieniu od większości innych zwierząt, stawonogi nie posiadają endoszkieletu, lecz egzoszkielet — zewnętrzny pancerz.

Egzoszkielet ptasznika jest pokryty licznymi włoskami, które pełnią różnorodne funkcje, takie jak obrona i percepcja zmysłowa. Choć egzoszkielet chroni pająka i umożliwia funkcjonowanie mięśni, ma też swoje wady. W przeciwieństwie do kości, struktury egzoszkieletu przestają rosnąć po wytworzeniu. Dlatego owady, pająki i skorupiaki muszą regularnie zrzucać stare pancerze i wytwarzać nowe przez całe życie. Z tego powodu ptasznik musi znaleźć bezpieczną kryjówkę, gdzie może bezpiecznie zrzucić stary egzoszkielet i utwardzić nowy. Przez kilka godzin jest wtedy pozbawiony ochrony i narażony na atak drapieżników.

Choć ptaszniki są jednymi z największych współczesnych pająków, w porównaniu do prehistorycznych owadów i pająków zachowanych w skamieniałościach czy bursztynach, są stosunkowo niewielkie.