Jak polują ptaszniki?

Ptaszniki to jedne z największych pająków na świecie, jednak nie są one groźne dla życia. Ich jad jest łagodny dla ludzi, porównywalny do jadu, który wykorzystuje osa podczas ukąszenia. Obiektywnie patrząc, jad tych pająków wywoła mniejsze szkody niż ich pokaźnych rozmiarów zęby jadowe.

Nie są one jednak jego jedyną bronią. Pająki te po zetknięciu z niebezpieczeństwem zaczynają agresywnie „brzęczeć” – wydawać dźwięk, który odstrasza drapieżniki. Jeśli usłyszysz ten dźwięk i odpowiednio wcześnie się wycofasz, istnieje niewielkie prawdopodobieństwo ukąszenia, ponieważ pająk ten kąsa w ostateczności.

Ptaszniki może także próbować odstraszyć przeciwników za pomocą kłujących włosków. Działają one podobnie do gazu pieprzowego. Umieszczone na odnóżach pająka mogą zostać wystrzelone w kierunku drapieżnika i wywołać podrażnienia skóry, oczu, a nawet układu oddechowego. W skrajnych przypadkach włoski te mogą powodować reakcje alergiczne, co czyni je znacznie bardziej niebezpiecznymi niż jad ptasznika.

Pająki te nie odgrywają jednak zbyt wielkiej roli w życiu człowieka i kontakt z nimi nie jest zbyt częsty. W wielu kulturach, szczególnie w Ameryce Południowej, są one uważane za przysmak i podawane jako przekąska po przypieczeniu. Smak ptasznika określa się jako zbliżony do homara lub krewetki. Co więcej, pająki te często wybierane są jako egzotyczne zwierzę domowe, jednak wybierając go jako pupila, trzeba wziąć pod uwagę fakt, że niektóre osobniki z tego gatunku mogą dożyć nawet 25 lat, dlatego podjęcie opieki nad nimi wymaga świadomego i odpowiedzialnego działania.

Wszystkie pająki, począwszy od tych najmniejszych, aż do olbrzymów takich jak ptasznik, należą do stawonogów. Wszystkie stawonogi natomiast mają jedną cechę wspólną. W odróżnieniu od innych zwierząt nie posiadają one endoszkieletu. U tych zwierząt został on zastąpiony przez egzoszkielet.

Egzoszkielet ptasznika pokryty jest licznymi włoskami, które pełnią rozmaite funkcje takie jak obrona, czy percepcja zmysłowa. Pomimo że egzoszkielet chroni pająka i zapewnia funkcjonowanie jego mięśni, egzoszkielet ma także kilka minusów. W odróżnieniu od kości, struktury egzoszkieletu przestają rosnąć po ich wytworzeniu. Oznacza to, że owady, pająki i skorupiaki muszą ciągle zrzucać swoje pancerze i tworzyć egzoszkielet od nowa przez całe swoje życie. Dlatego też tak ważne dla ptaszników znalezienie bezpiecznej kryjówki, która umożliwi zrzucenie starego pancerza, a także bezpieczne utwardzenie nowego. Sprawia to, że pająk przez kilka godzin jest całkowicie pozbawiony ochrony i z łatwością może paść ofiarą drapieżnika.

Pomimo że są to jedne z największych pająków żyjących obecnie na ziemi, w porównaniu do owadów żyjących w przeszłości, są stosunkowo niewielkich rozmiarów. W porównaniu z pająkami, które znajdowane są w skamielinach i inkluzjach (np. w bursztynach), ptaszniki są naprawdę niewielkie.